Wisselvallig.   30 september 2017

Het zag er voor zaterdag redelijk uit, ik had al wat mail en apps gekregen van mensen die wilden duiken, dus animo genoeg. Donderdag kreeg ik weer wat afberichten dus even afwachten. Schipper Hugo kon helaas niet dus de app was niet nodig. Ik wilde ook nog wat scannen met de towfish van Martin Boone uit Breskens die ik mag testen, dus eentje minder kwam wel goed uit. Om 08.00 uur vertrokken we uit de haven, de sluis stond al klaar, dus we waren snel buiten. Even Jeroen oppikken in de KMJC bij de Joke Dijkstra

en daarna richting het Molengat. We zouden de eerste duik op de E47 (sub 1eWW) maken, want ik wilde wat meer naar dieper water omdat vorige week bij de gronden het zicht beroerd was. De E47 staat in de boeken als "Lost by unknown cause in the Northsea, probably a mine, 20-08-1917". Het water was helemaal zwart dus dat zag er goed uit. Om 09.30 uur konden de mannen erin, het was een heerlijk zeetje, niet vlak maar zeer prettig.

De temperatuur was ook niet verkeerd. Ik kon de duikers aardig zien zakken dus helder genoeg, nu maar hopen dat het beneden ook zo is.

Ik had het anker er iets overheen gegooid zodat de duikers met afdalen het wrak al konden zien liggen. Het anker lag er 5 meter overheen, Leonard heeft het anker tegen de romp aangelegd.

Ernst kwam als eerste boven en had een top duik gehad. Goed zicht en mooi wrak. Nadat alles weer binnen was heb ik de towfish aangesloten en zijn we E47 gaan scannen. Ik achterop met de lijn en de fish. Maar zelfs bij rustig varen wilde hij niet veel dieper dan 15 meter boven de bodem. Maar het werkt wel en daar ben ik blij om.

Wat nu welk wrak,  laten we maar eens kijken bij het Westgat hoe daar het water is. En dat zag er redelijk uit, dus nu dat puntje van de vorige keer even bekijken. Dat zag er helemaal goed uit.

Nu het zicht nog, dat viel ook mee. Nu nog even wachten op de kentering. Jeroen zei tegen mij volgens mij vaart daar de visarend, die was nog een behoorlijk eind weg, ik zeg het  lijkt wel een kotter, maar op zaterdag laat in de middag is dat wel vreemd, die liggen binnen. Maar het was inderdaad de Visarend (kustwacht). In de verte koerste hij recht op ons af, even later ging hij weer de andere kant op, totdat zijn boeg recht op ons af kwam. Even later lag hij stil, toen zeiden wij al de rubberboot zal er wel ingaan. En inderdaad 5 man sterk.

Twee man kwamen aan boord, marchaussee en douane. Papieren werden gecontroleerd en binnen werd er nog onder de banken gekeken. Nog wat vragen heen en weer.  En toen gingen zij weer. Ondertussen was de wind sterker geworden en bouwden de golven op. Om 14.30 uur konden ze naar beneden, ze bleven lang weg dus dat was goed. Het water aan de oppervlakte zag er goed uit.

Jeroen kwam als eerste boven

en had een prachtige duik gemaakt, maar toen hij boven kwam verbaasde het hem dat hij zo in de golven lag, dat is best wat meer geworden riep hij. Een kwartier later kwam de ballon met het anker omhoog. De spullen werden weer aan boord getrokken, de spullen werden opgeruimd en via het Westgat naar Den Helder.

Was een prachtige dag.

Coen van de Mac.O

2 en 3 september 2017.

4 wrakduikteams.

Op donderdag de App maar weer eens gebruikt om te kijken of er nog duikers waren die naar zee wilden. Maar het bleef aardig rustig op de App. Dus de vaste ploeg gecheckt, daar waren er ook nog van op vakantie. Maar de voorzitter van de Stimon had zich al een week daarvoor aangemeld en Erik Bronsveld van Murene ook, Ernst kon ook en de vierde was Jolanda van de Lamlash.

Dus 4 Wrakduikteams aan boord, rond 09.30 uur afgesproken en de eerste duik zou bij de route zijn. Er stond nog wel een knobbeltje in het Molengat, het was tenslotte Noordenwind dus dan krijg je hem daar ook. Maar toen we meer bij de route kwamen was het prima te doen. Golven werden wat langer waardoor het beter vertoeven was aan boord. Eerst even met de sidescansonar aan de gang om wat plaatjes te scoren voor eventueel verder onderzoek van dit wrak. Met de kentering gingen de duikers te water, het zag er goed uit boven water, dus ik hoopte dat ze goed zicht hadden.

Na een halfuur kwam de eerste boven met de mededeling dat het anker wel heel ver naast het wrak lag, wel 40 meter! He! hoe kan dat nu? Ik had het wrak toch duidelijk op de dieptemeter. Dat was een tijd geleden dat ik zo slecht gemikt had. Maar goed iedereen had het wrak gezien omdat Ernst door bleef zoeken. Na deze duik gingen we nog even kijken voorbij de route en toen zakte we weer af naar het oosten om daar de tweede duik te maken.

De tweede duik werd een ondiepe, 10 meter. Ook daar super gedoken met redelijk zicht. Na de duik rustig terug gevaren naar Den Helder. We waren op een redelijke tijd in de haven.

3 september.

Met 4 personen naar buiten. Dit keer het NH wrak. Een oud koopvaardertje van hout. Het veld is wat groter geworden dus interessant voor onderzoek. Dit keer gingen we voor 1 duik. Hugo, Ernst, Jolanda en Ik.

Dus ook dit keer weinig duikers. Prachtig weer en geen opstappers. De duikers hadden prima gedoken op dit wrak, allemaal vaatjes met ijzer liggen hierop. Maar is een grote klomp geworden. Blijft weinig bespaart in onze mooie Noordzee.

Na een rustige vaart terug kwamen we achter in de middag weer in de haven terug.  Boot schoongemaakt en af getankt.

Twee heerlijke dagen.

Coen van de Mac.O

23 september 2017

File bij de Stadt Emden.

We hadden afgesproken dat we om 08.00 uur zouden vertrekken. Iedereen was op tijd,  Glenn, Marco, Richard en Vincent. Marco zou vandaag zijn eerste Noordzeeduik gaan maken, dit naar aanleiding van zijn wrakduikspecialty, dit onder leiding van Richard. In de sluis even een korte briefing wat de bedoeling was. Het plan was om naar het wrak van de Stadt Emden te gaan wat voor Callantsoog ligt. Is zo’n 1,5 uur varen voor de Mac.O. Na de sluis de VC opgeroepen en daarna naar buiten richting het zuiden. Na Kaaphoofd haalden we de Hendrik Karssen en de Mercuur in, beide met sportvissers die nog wat makrelen wilden vangen. Ondertussen kwamen de Appjes van  Araid Wreckdivers ook al binnen. Waar we zaten? Nog 3.8 NM gaf ik door, zij moesten nog 2,3 NM. We hadden afgesproken dat wij op de Stadt Emden gingen en zij op de VP1109, die ligt 0,5 NM verder de zuid in. Aangezien dat Sander zijn boot ongeveer een keer sneller gaat dan die van mij kwamen ze ons al begroeten. Samen voeren we richting de wrakken.

Maar bij het wrak aangekomen zag ik al een bootje liggen die met ons in de sluis had gelegen, het bootje lag wel een stukje van het wrak af, dus ik riep tegen Richard pak het anker maar hij moet er in één keer op, terwijl Richard met het anker klaar stond begreep het kleine bootje dat hij niet goed zat en kwam al onze kant op, maar het wrak was al zichtbaar op de fishfinder en gaf ik het sein dat het anker erin kon. Op het moment dat het anker beneden was kwam het bootje dichterbij en riep ik dat we straks gingen duiken en of zij dan ruimte wilden houden zodat de duikers geen haken in hun pak zouden krijgen. Dat was geen probleem. Ondertussen kwamen de twee schepen die we ingehaald hadden ook onze kant op, maar even de Hendrik Karssen oproepen, via de marifoon overlegt en er was meteen een goede samenwerking, ik zou een seintje geven als we te water gingen en ook als we er weer uit kwamen. De schepen hielden tijdens de duik allemaal afstand. Super.

Marco ging samen met Richard naar beneden want met de eerste wrakduiken  moet er begeleiding zijn. Alles ging redelijk soepel, zag ook geen stress bij Marco dus had er een goed gevoel bij.

Naar Glenn hoeven we niet te kijken die is de rust zelf. Na de duik hoorde ik van Richard dat het prima was gegaan met Marco.

Na het duiken de Hendrik Karssen en de rest bedankt voor de goede samenwerking en de schipper meldde nog, dat het zo ook kon, gewoon fatsoenlijk overleg! Helemaal mee eens. Schippers bedankt!! De Araid lag ook alweer los van het wrak, dus even een roepje  of alles binnen was, dat was zo, we komen even jullie kant op. Na wat papieren afgegeven te hebben en wat overleg

gingen zij weer richting IJmuiden en wij naar het Noorden voor het tweede wrak.

We zouden de Victory pakken voor de tweede duik. Dat wrak ligt op stuurboordkant en voor Marco zijn tweede duik is dit wel een mooi wrakje voor oriëntatie. Terwijl wij naar het Noorden voeren liet ik Richard het certificaat voor eerste Noordzee wrakduik tekenen. Daarna overhandigde Richard het certificaat aan Marco, in de enveloppe zat ook nog wat documentatie over het wrak en ik had een logboekkaartje van de Northseadivers  toegevoegd.

Dit werd enthousiast ontvangen. Een paar mijl voor het wrak zag ik dat er een redelijk groot schip net voorbij de Victory lag, even op AIS kijken , het was de Marinus G, maar even roepen op VHF16, geen antwoord, nog maar een keer, weer geen antwoord, dat is vreemd, niemand op de brug?

Het schip lag op nog geen 200 meter voor het wrak en de eb was lopend dus als hij zand aan het innemen is kan je het zicht wel vergeten op de Victory. Dan maar ander wrak pakken maar met laagwater op de Madrid is ook niet super. Aan de andere kant, misschien hebben we mazzel. Ik gaf het sein dat het anker overboord kon, ik vermoedde dat het anker tussen de stoommachines en de ketels lag, Richard riep al, ik zal wel weer het zooitje knap leggen beneden, haha.Het water zag redelijk groen, dus dat viel tegen.En dat bleek tijdens de duik ook wel, 1 meter zicht.

Maar goed iedereen had zich vermaakt en voor Marco was dit ook eigenlijk wel gelijk de vuurdoop van 6 meter zicht naar 1 meter, dan weet je gelijk hoe het kan zijn op de Noordzee.Na de tweede duik ruimde we alles weer op en voeren we via het Westgat weer naar Den Helder, ik zou eerst via het Molengat naar Den Helder varen omdat het spring laagwater was en het Westgat verandert nog weleens kwa diepte. Toch maar proberen, nou er zaten behoorlijk ondiepe stukjes tussen en het was zelfs tot 1,2 meter dat het terug liep, daar maar even stationair.  Maar we kwamen ongeschonden het Westgat uit en daarna kon het gas er weer op. In de haven getankt en schoongemaakt. We hebben een prachtige dag gehad met een super vlakke zee en heerlijk zonnetje.

Coen van de Mac.O

Vlakke Zee

Zaterdag 26-8-2017

De vooruitzichten zagen er goed uit voor het weekend, dus maar even kijken wie er niet op vakantie zijn. Leonard zou een weekje met de Lamlash meegaan dus die haakte af, maar even later ging hij weer mee want de Lamlash voer pas zondag uit. Richard ging ook mee en Ernst kwam uit de nachtdienst maar twijfelde, slaap maar aan boord zei ik tegen hem, we zullen zachtjes doen. Hmmmmmm, ja ik ga mee, ik kijk wel hoe ik opdroog. Jolanda ging ook mee, kon net, want die ging ook weekje met de Lamlash mee. Dus de Mac.O zat vol. Voor zondag hadden we de App gebruikt maar er waren geen gegadigden. Om 09.30 uur afgesproken op de haven zodat we om 09.45uur konden vertrekken.

Sluis stond al klaar dus we waren snel buiten. De verkeerscentrale opgeroepen en vertelde dat we via het Westgat naar buiten gingen. Het was prachtig weer en blad strak water, heerlijk.

Koffie zat er snel in, Jolanda had voor de koekjes en mergpijpjes gezorgd. Eenmaal in het Westgat zag ik een boot in de richting liggen waar wij ook heen moesten, even de verrekijker erbij, het lijkt wel de boot van Duikteam Texel zei ik. Dichterbij gekomen wist ik het zeker, waar liggen die nu op, radar maar even aan en plotten. Die liggen op het puntje waar de WR109 vast heeft gezeten volgens onze gegevens. Maar goed we zaten al op onze locatie waar we wilden duiken, maar volgens de side scan lag het wrak alweer behoorlijk onder het zand, dat is de moeite niet riep Ernst.

Goed zei ik dan pakken we het wrak van 2016 met de koperen platen. Dus 5 minuten later waren we op de volgende locatie, dat zag er beter uit. Na een ankerplek gezocht te hebben gaf ik het sein dat het anker overboord kon. De duikers konden direct omkleden en te water. Ondertussen zag ik dat Duikteam Texel van ons afvoer, even Teunis bellen die zal wel aan boord zijn.

En inderdaad, ik vroeg wat hun gedaan hadden, we hebben netje opgehaald van garnalenkottertje die heeft hier vast gezeten, de WR109 zei ik, ja inderdaad. Moet je het puntje hebben vroeg Teunis, nou ik heb je al geplot maar voor de zekerheid kan het geen kwaad. Goede vaart en welthuis zeiden we tegen elkaar. De posities van elkaar appten we door. Na een uur kwam de eerste weer boven, rustig aan kwam de rest ook terug.

Waar gaan we de tweede maken? Ernst zei, we kunnen die puntjes nog wel even scannen het is prachtig vlak nu en we alle tijd. Zo gezegd zo gedaan, eerst naar het puntje van DT Texel, die stak behoorlijk op, dat had Teunis ook al gemeld, even plaatje maken, wacht even riep Leonard ik ga naar beneden. Maar de stroming zat er al best in, het water welde over het wrak heen en duwde het zand naar de oppervlakte, maar hij ging toch. We hielden het wel in de gaten dat de bellen in de buurt bleven. Na een kwartier kwam hij weer boven, de stroming werd nu wel behoorlijk sterk en het zicht was beroerd. Ook volgens Leonard een coaster, dat vertelde Teunis ook al. Na wat scannen kwamen we bij het tweede wrak aan, eerst een paar keer er overheen om te scannen en een goede ankerplek te vinden.

Nadat het anker erin lag ging ieder een plekje zoeken om te rusten. We moesten nog 4 uur wachten. Het was uitzonderlijk rustig op zee, wat is dit toch mooi. Ondertussen kwamen de zeehonden dichterbij en gingen nieuwsgierig kijken bij de safetylijn met de  drijvertjes achter de boot.

Opeens zag iemand een bruinvis, jawel die bleef rondjes zwemmen om de boot, prachtig.

Wat hebben we toch een prachtige Noordzee. De duikers konden om 17.30 te water, 20 meter diep dus die bleven geen uren weg. Ondertussen had ik de saté al in het hete water liggen en de nasi op het vuur. Toen de duikers weer boven waren hebben die de spullen binnen gehaald zodat ik met het eten verder kon. Ernst nam het roer

en Leonard, Richard en Jolanda ruimde zoveel mogelijk op. Voor we het Molengat invoeren zaten we allemaal al aan de warme hap en voor Den Helder was alles alweer afgewassen en schoon gemaakt.

TOP DAG.

Coen van de Mac.O