Logboek

Noordzeevirus 5 de weergoden deel 2

 

Wat is het toch jammer dat je met het Noordzeevirus behept bent en de weer goden je niet gunstig gezind zijn. Nadat we vorige week van de Noordzee afgejaagd waren en gedwongen werden het wad op te zoeken wat op zich ook heel leuk is met de echt hele oude wrakken. Was dit weekend ook weer één om heel snel te vergeten. De hele week was het redelijk weer maar de voorspellingen van het weekend waren weer op te huilen. Zeker omdat ik nu vakantie heb en de Noordzee meer trok dan ooit. Dus uit frustratie samen met Han naar Ruinerwold geweest om een nachtduik te doen. Geen zout water geen stroming ook geen wrak, wel wat snoekjes en baarsjes en ook nog een Paling gezien. Dat dit het alternatief voor het zoute water moet zijn? Aan het einde van de duik ook nog een kleine modderkruiper gezien (zeer zeldzaam en beschermd), dat verzacht de pijn toch een klein beetje. En toch het virus schreeuwde en raasde in mijn hele lijf, net een opgewonden veer die op springen stond. 's avonds toch nog maar even met Coen contact gehad. De laatste keer waren er een paar onderdelen die toch een beetje aandacht moesten hebben. Ja de Noordzee is wreed op het materiaal, of het al gerepareerd was? Coen vertelde mij dat hij zondag ermee bezig zou gaan. Dus direct gevraagd of hij hulp nodig had, nou ik mocht wel komen als ik tijd had. Yess toch even in de buurt van het zoute water en de Mac O. Alleen heb ik op de zondagmorgen opleiding van Adora voor mijn 3* en instructeur. Gelukkig duiken die vrij vroeg en Joure lag op de route. Na de duik en een bakje koffie Coen gebeld met de vraag hoe het daar leek? Nou Alles werkt weer, alleen moet er nog een schroefje vervangen worden en daar heb ik een extra handje voor nodig. Daar wil ik jou niet voor laten rijden naar Den Helder. Een ieder normaal denkend mens geeft Coen gelijk want het is toch een dik uur rijden. Dus ik zei: ik kom er nu aan en ben naar Den Helder gereden. Daar aangekomen op mijn klompen ( ja ik kon het op mijn klompjes wel af). Gekeken waar het boutje vervangen moest worden het was inderdaad een rot hoekje, maar met z'n tweeën hadden we het zo opgelost. Dus nu ligt de Mac O er weer spik en span bij, klaar voor de grote avonturen.

 

Helaas geen spannend Noordzee verhaal, maar dat komt door de weergoden!

 

Hopelijk wordt ik dan ook weer uitgenodigd om mee te gaan.

Het blijft toch weer een feest om met de Northsea divers mee te gaan.

Groetjes Richard