Logboek

20-10-2018

Questduik

Een tijdje geleden kwam Erik Bronsveld met het verzoek of het mogelijk was om iemand van Quest en Cor Kuyvenhoven mee te nemen voor een artikel in het blad Quest. Cor neemt dan foto’s en jullie worden dan geïnterviewd. Nou dat kan wel zij ik tegen Erik, gaat die man dan ook duiken of blijft hij boven was mijn vraag. Ja hij gaat mee. Nou dan hoop ik dat het redelijk weer is. En voor dit weekend zag het er redelijk uit, dus afgesproken voor de zaterdag. Om 07.45 uur vertrek en s’avonds om 19.00 uur weer terug was de planning. Iedereen was op tijd. Cor had gevraagd of er duikers waren die Paul(Quest) konden begeleiden naar beneden en op het wrak. Dus Richard en Ernst namen deze taak op zich. Duikspullen waren door Erik verzorgd en Paul had zelf een pak gehuurd. In de haven werden er al veel foto’s gemaakt door Cor, zodat het laden vastgelegd werd. De touwtjes gingen los en we voeren naar de sluis, sluis stond al bijna klaar zodat we al snel konden schutten.

Nu was er niet zoveel haast want we waren op tijd en de kentering duurde wel 2,5 uur. Dus tijd genoeg. In de sluis bakkie koffie en koekie en daarna naar buiten. Om 08.30 voer ik tussen de pieren van haven Den Helder en kon het gas erop. Met 15 knopen voeren we naar het Molengat, het zag er goed uit. Een klein ribbeltje tussen Marsdiep en Molengat, maar in het Molengat viel het mee. Maar bij de Molengat Echo zag het er anders uit, golven met kleine kopjes erop zo hier en daar. Daar draaiden we richting de zuid om koers te zetten naar de gronden bij Noorderhaaks. De ruitenwissers konden aan en ik hoorde iemand al zeggen het hobbelpaard is weer in zijn element. Het was een vervelend hobbelig golfje die van alle kanten kwamen, dus voor iemand met een zwakke maag en evenwicht probleempje was dit geen goede dag. We kwamen in de buurt van het wrak, we wilde het anker tussen de ketels en de stoommachine gooien. Dus toen ik bij het wrak aankwam gaf ik een brul gooi, maar er gebeurde niets, de mannen waren zo druk in gesprek dat het anker nog op zijn plekkie lag. Een hoop gelach van achter.  Nadat ik het wrak voor de derde keer aanvoer gaf ik het sein, gooi. Het anker lag op de goeie plek.

De mannen kleden zich allemaal om voor de eerste duik, ondertussen maakte Cor foto’s van Paul zodat het een complete basis zou hebben voor het artikel. De boot lag behoorlijk te slingeren waardoor Paul probeerde strak voor zich uit te kijken, ik vroeg aan hem, gaat het? Nou zolang ik de vuurtoren in beeld hou gaat het zei hij.

Ik kon de eerste duikers vrijwel helemaal volgen tot de bodem, het was kraakhelder. Met wat haperingen ging ook Paul naar beneden, het was zijn eerste duik op de Noordzee.

Maar met Richard en Ernst bij zich moet alles goed gaan. Paul zijn eerste duik op de Noordzee duurde 37 minuten,

hij dook in natpak, toen hij weer aan boord was stond hij een beetje te rillen, ik zei tegen hem kleed je maar gauw om dan kom je weer op temperatuur. Ik vroeg aan hem, wat vond je ervan en wat heb je gezien? Nou om eerlijk te zijn, ik heb het wrak gezien, maar wat ik gezien heb, geen idee. De mannen wezen mij van alles aan, maar ik heb geen idee.  De golven waren ondertussen  wat hoger geworden en de berichten voor Den Helder waren nu niet bepaalt optimaal. De laatste duiker schoot de ballon omhoog. Normaal zouden we blijven liggen maar dat had niet goed uitgepakt voor Paul. Toen alles weer aan boord was voeren we via het Molengat naar de Oostkant van Noorderhaaks om daar bij de zeehonden in de luwte te gaan liggen.

We hoopten dat de wind een beetje zou gaan liggen en dat vanmiddag met de vloed de golven wat zouden inzakken. We spraken af dat als we vanmiddag die kant op zouden gaan dat iedereen zijn spullen klaar zouden zetten en pakken aan zouden doen, zodat we met deze golven snel te water konden. In deze rusttijd kon Paul zijn vragen stellen aan de bemanning. Dus het was goed dat we in kalm water lagen. Ook dit keer kwam het Northseadivers certificaat voor eerste wrakduik op de Noordzee uit de tas. Richard gaf Paul zijn certificaat en feliciteerde hem met de eerste Noordzeeduik. Om 16.00 uur startte ik de motor en voeren we weer naar het wrak, ik zou gelijk bij de eerste keer het sein geven, dus anker klaar houden. Om 16.30 uur zat ik op het wrak en lag het anker precies op de plek waar ik hem wilde hebben. De duiksets gingen aan en een voor een plonsden ze overboord.

Je kon zien dat Paul nu wat rustiger was en ging in een keer naar beneden. Ook nu zag het water er top uit.

Cor maakte de ene foto na de andere, dus dat zat wel goed. Paul kwam met Cor als eerste weer terug, Paul moest nog even blijven liggen zodat Cor wat foto’s aan de oppervlakte kon maken. Ik had ondertussen het water op het gas gezet voor de saté. Richard kwam als derde weer aan boord. Toen ook Ernst weer aan boord was en de spullen opgeruimd nam Richard eerst het roer en daarna Ernst zodat ik het eten kon opwarmen.

In het Molengat was het eten klaar en met een lekker biertje erbij smaakte het wel. Om 19.00 uur lagen we in de sluis en rond 19.45 uur stapten we weer in de auto, was een mooie dag.

https://www.corkuyvenhoven.nl/wp-content/uploads/2019/10/2019-Wrakduiken_Nordlyset_Quest.pdf

Coen van de Mac.O

6 oktober 2018.

Het weer zag er goed uit voor zaterdagmorgen, in de middag zou het weer veranderen, dus voor 1 duik naar zee. Peter was wat aan de late kant maar maakte dat op A7 weer goed. Om even over 09.00 waren we bij de haven. Richard, Miranda en Joost stonden al te wachten. Boot gestart, sluis geroepen en varen maar. Zonnetje scheen er lekker overheen, dus dat was top. Bij de sluis even wachten die was al druk aan het schutten. Deuren gingen direct achter ons dicht. Waren een kwartiertje later bij Jeroen die we oppikten bij de KNRM steiger. Daarna naar het Molengat en bij de Molengat Echo naar buiten. Het verliep spoedig er stond een lekkere deining waar we op kruissnelheid op door konden. Om 10.20 uur kwamen we bij het wrak aan. Eerst even scannen zodat Joost en Miranda ook een beeld van het wrak kregen. Toen het anker erin en wachten op de kentering. Om 11.00 uur konden ze te water, het zicht was voor in de gronden geweldig.

In de gronden hebben we daar een enorme lange kentering dus de flessen konden leeg gemaakt worden. En dat gebeurde ook wel. Het was omdat moeder natuur er voor zorgde dat een sanitaire stop noodzakelijk werd anders bleven ze onder.

Iedereen was zeer enthousiast over deze duik en de verhalen barsten los aan dek, heb je dat gezien en daar, wat was dat? etc etc.

Rustig voeren we weer terug naar Den Helder en nadat de boot weer schoon was gemaakt namen we afscheid.

Was een topduik!

Coen van de Mac.O

Prachtig weekend.

Zaterdag 1-9-2018.

Op weg naar de wrakken met twee boten, Beide boten met 5 personen aan boord, de Red Rover ging naar de Ninian Patton en de E17 en de Mac.O bleef op hetzelfde wrak in de gronden van Noorderhaaks. Het weer was prachtig, bij de Red Rover  waren verschillende teams aanwezig, DT Heerenveen, Murene en de Walvis beide uit Zaandam. Op de Mac.O waren de mannen van het onderzoeksteam aanwezig.

De eerste duik was met hoogwater, het zag er redelijk uit aan de oppervlakte. Maar beneden was het minder. Op zich goed te doen. Na de eerste duik kwam de Red Rover even goeiendag zeggen en verdween daarna richting het westen.

Hier en daar werd een tukkie gedaan.

De tweede duik konden de mannen er redelijk vroeg in, en ik kon de ankerlijn goed volgen, dat ziet er echt goed uit. Om 16.00 uur verdween de eerste onderwater, per minuten daarna de tweede en Erik uiteindelijk als laatste. Ze bleven lang weg, maar dat kan ook goed daar omdat er niet meer dan 10 meter water staat. Ik werd door de lichte stroming wat over het wrak gezet zodat ik midden in de luchtbellen lag.

Ik zag zelfs een fles van iemand die over de stoommachine zwom, zo helder was het. Na zo’n 5 kwartier kwam de eerste boven en die kon alleen maar zeggen ‘kraanwater” kraakhelder. Ernst die bleef helemaal lang weg en trok de fles zowat vacuüm. Die kon alleen maar zeggen we blijven hier, we halen een fietspomp en daar ga ik aan naar beneden.

Alle spullen werden binnengehaald en de motor werd gestart. Ik had ondertussen al wat nasi en saté klaar gemaakt, eitje erbij, kroepoek en smullen maar. Dat ging er wel weer in, want voordat we in de haven zijn zou het rond 19.00 uur zijn. Na de afwas ging het gas erop en inderdaad zo rond 19.00 uur voeren we Den Helder  binnen, Jeroen afgezet bij de KNRM steiger en wij richting de sluis. Om 19.30 uur was alles klaar en schoon voor de volgende dag. In de auto met Erik richting Zaandam, om 20.15 uur ging de telefoon, Hugo had koel problemen met de boot, waar zit je vroeg hij, bij Abbekerk was mijn antwoord, Ohhh shit was zijn antwoord. Ik draai wel om en kom eraan. Bij Den Helder vanuit de auto de sluis opgebeld, dus die stond open om direct na de schutting eruit te kunnen. Bij de Moormanbrug de VC opgeroepen om aan te melden, die kon mij vertellen dat hij een puntje op de radar had ten NW van de NH boei. Dus die richting maar op. Ondertussen was het aarde donker geworden. Onder het varen Hugo gebeld waar hij ongeveer zat. Na een aanwijzing pikte ik hem op de radar en voeren we naar hem toe. Ik had de sleep al klaar liggen dus aangehaakt en gas erop. Met zo’n 7,5 a 8 knopen voeren we naar Den Helder terug. Alles was geregeld de sluis stond alweer klaar om direct naar binnen te kunnen. Wat een service sluiswachters(dank dank dank) Hoop dat de sluis bemand blijft na de renovatie, brief van ons was al verstuurd met dat verzoek naar de provincie. GEWELDIG. Was een latertje toen we thuis kwamen, maar om 01.30 uur lagen we op stok. Gelukkig kunnen we altijd rekenen op elkaar!! Hoop dat de reparatie meevalt.

Zondag 2-9-2018

We konden wat later weg dan zaterdag, Erik weer opgehaald en dit keer ging Seger van den Brenk ook met ons mee.

In Den Helder stond Richard en Ernst alweer klaar. Boot weer gevuld en varen maar. Er stond wel wat wind maar was vanuit een andere hoek dan de dag ervoor, maar prima te doen. Bij aankomst anker erin en omkleden. De ankerlijn was nog beter te zien dan de dag ervoor. Ik riep al, mannen dat wordt een mooie. Een voor een verdwenen ze naar beneden. Het was voor Seger zijn eerste Noordzeeduik.

Dus zat een beetje spanning op.

Maar toen hij weer boven kwam was het eerste wat hij kon zeggen, PRACHTIG, geweldig, dit heb ik nog nooit gezien, wat mooi.

En glashelder water, hij had een redelijk beeld van het wrak gekregen. De rest kwam ook weer omhoog met als laatste Ernst. Nu kwam de tijd om weer op de volgende kentering te wachten, koppie soep erbij en sterke verhalen. Hier en daar werd een dutje gedaan met natuurlijk Erik die een compleet oerwoud aan het omzagen was. Om 16.45 uur konden de mannen er weer in. Zag er geweldig uit het water. En dat bleek ook wel, Seger kwam als eerste naar boven, ik moet grotere flessen hebben, ik wil langer beneden blijven. Om 18.15 uur kwam de laatste er weer uit. Had nog lucht over, maar in zijn blaas was geen ruimte meer. Was geweldig zicht, hebben goed kunnen filmen en schetsen. Om 18.45 uur was alles opgeruimd en wordt rustig koers gezet naar Den Helder. Ondertussen was de nasi ook weer klaar en konden we eten. Om 20.15 uur lag de boot weer klaar in de haven.

Was een schitterend weekend.

Coen van de Mac.O

Vakantie duik  13-9-2018

Het zag er redelijk uit op de verschillende weerapps voor donderdag. Ernst en leonard hadden er wel zin in. Dus met drie man naar buiten, was prima weer, in de middag zou de wind wel wat aantrekken maar nu ging het nog. Er stond wel een behoorlijk NW deining. 1,5 meter was niet vreemd zo af en toe. Eerst naar een puntje waar we een tijd geleden waren geweest, even scannen maar het wrak liet zich slecht zien. Opeens hadden we wat referentie en een hobbel op de dieptemeter, dus een brul en het anker ging overboord. De mannen konden direct omkleden en te water. Ernst ging als eerste en Leonard even later.

We zouden 1 duik maken en daarna ons onderzoek gaan scannen. Maar voordat ze te water gingen kreeg ik al te horen dat ze wat lucht over gingen houden. Dat kwam ook mede omdat de sluis schutproblemen had. Die kon namelijk alleen over de vloed schutten, dat betekende dat we laat naar binnen konden. Dat werd wel avond. Ze bleven evengoed 45 minuten weg. Het windje trok wel wat aan, ik had sinds lange tijd ook weer eens last van wat misselijkheid door de golfjes. Dus toen de mannen boven waren heb ik even een tukkie gedaan. Hierna kwamen we bij ons wrak aan die we moesten scannen, Leonard ging varen en ik hield mij met de sonar bezig. Na zo’n 16 keer over het wrak te zijn gevaren, nam ik het roer weer over. We wilden op de kop ankeren, dus bij de tweede keer gaf ik het sein. Het anker lag prima in het wrak. Het weer begon redelijk te betrekken, donkere wolken dreven boven boven ons hoofd, windje zette redelijk aan, deining werden echte golven.

Om 15.30 uur konden ze al te water, Ernst als eerste weer gevolgd door Leonard.

Ernst was al na een halfuurtje terug, die had redelijk de smoor erin, want het zicht was perfect maar de lucht was op. Leonard bleef zo’n 45 minuten onder. Die had op een gegeven moment dat hij zelfs op de bodem heen en weer werd geslingerd door de golven, dus die kwam maar omhoog omdat hij dacht dat ik het wel zat was om zo de hele dag heen en weer geslingerd te zijn. Nadat alles weer opgeruimd en vastgezet was ging het gas erop, de golven kwamen van opzij over bakboord, dus zo zaten we op een top van een golf om daarna tussen de golven te verdwijnen.

We konden zo lekker doorstomen en met 16 knopen op de gps liepen we het Molengat binnen. En af en toe werden we stevig tegengehouden door een brekertje op de kont.

We waren rond 17.00 uur in de haven, we kregen van de sluis te horen dat we rond 19.00 a 19.30 uur konden schutten. Dan maar voor de brug afmeren en eten halen. Patat met kibbeling, dat ging er wel weer in na een dagje harde arbeid. Om 19.00 uur konden we de sluis in, om 19.35 uur was alles weer opgeruimd en schoon voor de volgende trip.

Coen van de Mac.O

 

Araid/Northseadivers/Ghost Fishing/Healty Seas/ Bracenet. 7 augustus 2018
Paar weken geleden belde Sander van Araid Wreckdiving of ik de 8e augustus wat te doen had. Nou, werk bijvoorbeeld zij ik tegen hem.
Ik heb een klusje voor je, vertel, Pascal van GhostFishing heeft gebeld en die komt met een Duitse Cameraploeg en Bracenet, kan jij die aan boord nemen? Nou dat gaat wel lukken, maar naarmate de datum dichterbij kwam veranderde de voorspelling van het weer ook. Toen maar even geappt, kan het niet een dag eerder? En dat kon, dus dinsdagmorgen om 09.20 uur uit de haven van Den Helder vertrokken, om 09.45 uur uit de sluis naar buiten. Het was blad strak de zee, geweldig wat een weertje.

Onderweg naar IJmuiden kwam ik af en toe een zeilbootje op de motor tegen, maar voor de rest weinig, om 11.30 uur kwam IJmuiden in het zicht en drie kwartier later voer ik de Marina binnen. Na even zoeken vond ik Sander. De Mac.O kon ernaast liggen.

Het plan was om 14.00 uur uit te varen en om 16.15 uur te duiken.
De cameraploeg en Bracenet en de duikers van Ghost Fishing en Cor Kuyvenhoven waren er op tijd.

Op een na!
Nee niet deze!

Pascal was wat vergeten en was omgedraaid om het te halen. Dus wachten op de meester.
Maar om 14.30 uur was iedereen er klaar voor, uiteraard nadat we het wel even moesten zeggen tegen Pascal, ik zou eerst de box uit varen zodat de cameraman Sander kon filmen als die de box uit kwam.
Rustig voer hij eruit en passeerde mij in de haven, ik volgde rustig aan stuurboorkant mee.
Het liep redelijk vlot en voor ik het wist waren we de haven uit.
Sander gaf direct vol gas, maar ja de Mac.O gaat niet zo hard als de Araid.
Dus via de marifoon contact dat hij wat dichterbij kwam.


Er werd druk gefilmd, buiten was het spiegeltje vlak en bloedheet, water was niet aan te slepen.
Ook in de hut kreeg ik de camera onder mijn neus gedrukt, probeer dan maar serieus naar buiten te kijken, poe poe.


Ik had voorgesteld om naar de Telgraaf te gaan, dat was maar 8 mijl varen, ik moest s’avonds natuurlijk nog terug naar Den Helder. Om 16.35 waren ze nog niet te water, leken wel een stel kletskousen.
Na enig aandringen ging het spul te water, om 16.50 uur waren ze onder.


Nadat de eerste ballon met net omhoog kwam moest er weer gefilmd worden, dit net haalde wij binnen, was een mooi stukje.
Daarna werd door de regisseuse een interview afgenomen van Bracenet. De Mac.O was nu een studio geworden, wel leuk.


Na het interview kwam er nog een ballon omhoog, die haalde wij ook weer binnen.
En als laatste kwam er een hele serie omhoog.

Hier hing een groot net onder.
Dit net ging aan boord van de Araid.


De cameraploeg moest ik twee keer aan boord van de Araid afzetten zodat die dichterbij konden filmen.
Toen het spul weer terug was wees de wijzer van de klok alweer 18.45 uur aan.
Dus ik riep, ik ga varen!
De duikers die nog even lagen te dobberen achter de boot van Sander klommen erin en Sander kwam er achteraan.


Om 19.15 uur liepen we IJmuiden binnen.
Op VHF16 kwam er een melding van een veiligheidsbericht binnen, uitluisteren op VHF23.
Hoek van Holland, IJmuiden en Texel ZW 6 a 7 Quick.
Oeps en ik moet nog 2,5 uur varen. Wat nu? Dus Kustwacht gebeld, die zij, volgens het KNMI komt hij snel vanaf het zuiden binnen. Wat is wijsheid?
Even werk bellen hoe het morgen staat met werk. Geen probleem, toen was de keuze snel gemaakt, binnendoor terug, leg hem bij vrienden in Zaandijk neer en dan morgen naar Den Helder.
Stel je voor dat de motor kuren krijgt en we hebben windje 6/7.
Nadat iedereen van boord was en na het maken van groepsfoto’s nam ik afscheid van iedereen en voer ik naar Zaandijk via het Noordzeekanaal.
Daar lag ik om 21.30 uur tegen de kant.
Was een lange maar een geweldige dag, iedereen hartelijk bedankt.
Coen van de Mac.O